EEN OLDTIMER

Gisterenavond dacht ik echt dat ik griep zou krijgen. Ik was aan het hoesten, had het koud en helemaal geen trek.

Toch wilde ik nog met mijn computer gaan werken; een paar mailtjes beantwoorden, mijn blog schrijven en als er nog ruimte over was wat informatie inwinnen over iets waar ik belangstelling in had.

Maar ik voelde me echt geen 100% en had eigenlijk de puf niet om mijn energie in allerlei relatief onbelangrijke zaken te stoppen. Maar ik wilde zo graag afmaken wat ik me had voorgenomen en wist niet wat te doen.

Opeens herinnerde ik me wat een goede vriend ooit tegen had gezegd nadat ik hem had verteld bang te zijn dat als ik minder actief werd, ik vlugger zou aftakelen.

Hij zei me dat het tegenovergestelde het geval zou zijn en dat als we ons in acht nemen we veel langer gezond en vitaal zullen blijven.

Ja, net als die mooie oldtimers waar iedereen met bewondering naar kijkt.

Nou, ik wil ook zo’n oldtimer worden, eentje die nog prima meegaat en er goed uitziet.

Maar pas op, je bent niet zo maar een oldtimer.

Deze auto’s worden met zorg onderhouden, zijn vaak sterker dan sommige gloednieuwe sportwagen, ook al zie je natuurlijk wel dat ze al heel wat jaren meegaan.

Nu heb ik het geluk dat ik zelf de baas ben over mijn eigen carrosserie en hoe ik met mijn voertuig omga; ik kan zelf mijn brandstof doseren en afspraken maken voor mijn onderhoudsbeurten en vooral ook zorgen dat de motor niet oververhit raakt. Ik kan zelfs kiezen wie er met mij mag meerijden.

Het is mijn eigen keuze en verantwoordelijkheid.

Na deze overpeinzing heb ik mijn plannen laten varen en ben maar vlug naar bed gegaan.

Toen ik vanochtend opstond voelde ik me al een stuk beter.